Bosanke priče je zbirka koju je napisao, srpski pisac, Erih Koš. Knjiga je objavljenja 1984. godine u Beogradu. Nakon Prvog i Drugog srpskog ustanka protiv osmanske vlasti, u kojima su Bošnjaci igrali veliku ulogu, u Bosni se počela širiti priča o zanemarivanju najvažnijeg dijela carstva od strane sultana - dijela koji se nalazi na samoj granici. Takva je bila Bosna i Hercegovina. U … [više]
Erih Koš
Erih Koš rođen je 15. aprila 1913. godine u Sarajevu u jevrejskoj porodici. U rodnom gradu je završio osnovnu školu i gimnaziju. Školovanje je nastavio na Beogradskom univerzitetu kada se učlanio u Komunističku partiju Jugoslavije.
1934. godine izabran je za vijećnika u Univerzitetskom vijeću, a iste godine je postao član Mjesnog komiteta KPJ u Sarajevu. Diplomirao je pravo 1935. godine. Naredne godine, kao komunista je osuđen na godinu dana zatvora.
1941. godine se priključio Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije. Nakon Drugog svjetskog rata, obnavljao je brojne funkcije od kojih se mogu izdvojiti: načelnik Ministarstva za kulturu i sport, dimplomatija, pomoćnik upravnika u Narodnom muzeju te generalni sekretar Jugoslovenske lige za mir, nezavisnost i ravnopravnost.
Dobio je brojne nagrade za svoja djela, a najvećom nagradom se smatra Sedmojulska nagrada koju je dobio za životno djelo. Njegova djela su prevođena na mnoge jezike i objavljaivana u Engleskoj, Istočnoj Njemačkoj, Zapadnoj Njemačkoj, Americi, Sovjetskom Savezu, Holandiji, Italiji i mnogim drugim zemljama.
Najpoznatija djela su mu: "Najpoznatiji mak", "Prvo lice jednine" i "Mreže". Priča "Dželaludin-pašina vremena" objavljena je u zbirci priča pod nazivom Bosanske priče, 1984. godine.
Erih Koš umro je 25. maja 2010. godine u Beogradu.
Dželaludin-pašina vremena
Nakon Prvog i Drugog srpskog ustanka protiv osmanske vlasti, u kojima su Bošnjaci igrali veliku ulogu, u Bosni se počela širiti priča o zanemarivanju najvažnijeg dijela carstva od strane sultana - dijela koji se nalazi na samoj granici. Takva je bila Bosna i Hercegovina. Tada se vidjelo da je Osmansko carstvo sve više slabilo, što je donosilo dodatna pitanja za ugledne Bošnjake. … [više]
Društveni ugled
Riječ društveni ugled sama po sebi upućuje na pojedinca koji je primjer u svome mjestu i koji se, kao ličnost, treba slijediti. Društveni ugled se dobija na razne načine, a neki od najčešćih su obrazovanje, funkcija koju obavljamo, novac koji zarađujemo i posjedujemo te složenost i odgovornost posla koji obavljamo. Što se tiče društvenog ugleda, u vremenu kada je napisana ova priča, tada … [više]
